De Oude Kerk in Amsterdam. Voor mij liggen er veel jeugdherinneringen. De serie vrijdagavondconcerten uit de jaren ’80 floreerde er als nooit tevoren. Ook Mulder was toen een steevast terugkerende partij. Voorliggende cd riep weer de beelden op van weleer waarin het magistrale orgel fascineerde en excelleerde, en natuurlijk niet in het minst haar bespeler.
Mulder typeerde het Hinsz-orgel in de Bovenkerk te Kampen vaak als ‘een deftige dame’. Voor het beroemde Amsterdamse Vater/Müller-orgel gebruikte hij meestal de term ‘stoere jongen’. Het orgel van de Oude Kerk in Amsterdam heeft altijd iets ruigs gehad. Dat is vooral te danken aan het werk van orgelmaker Witte. Die bracht het orgel eigenlijk in de beroemde (en beruchte!) toestand waarin het nu, ondanks de slechte staat, nog steeds verkeerd. Hoewel er nu nog steeds plannen liggen om het orgel te restaureren, blijft het angstvallig stil rond dit legendarische instrument.
Deze cd is een compilatie van een aantal live-concerten uit 1986-87 en een mooi initiatief om ze op deze manier voor het voetlicht te brengen. Het geeft een veelzijdig beeld van de musicus Mulder. Mulder had altijd een hekel aan de microfoon. Mede daarom is deze cd-uitgave een mooi gebaar. Ik heb het nog even nagekeken; bij het concert op nieuwjaarsdag in 1986 ben ik zelfs nog als 15-jarige beginneling aanwezig geweest! Van dat concert zijn hier vooral de Kleine Präludien für Klavier geprogrammeerd die op het kleine orgel tot klinken komen. Terugluisterend herinner ik me er weinig meer van. Ik was toen meer onder de indruk van het grote dan van het kleine orgel denk ik. De cd opent met de magistrale Toccata und Fuge in F-dur (BWV 540). Hoewel de stemming niet optimaal is, staat het orgel als een huis! Mulder kon bogen op een fabelachtige techniek, die hij mede te danken had aan de piano. Ook zijn prachtige legatospel spreekt decennia later nog steeds tot de verbeelding. Dat vertaalt zich naar prachtige en rake spitsvondigheden op het kleine orgel (Kleine Präludien für Klavier) tot technische hoogstandjes op het grote orgel (Pièce d’orgue, BWV 572). Techniek die ten dienste staat van de muzikaliteit; zo hoort het! Maar al te vaak horen we het in een verkeerde volgorde. Bijzonder heb ik genoten van het Pièce d’orgue. Dit overbekende stuk klonk mij als nieuw in de oren. In het eerste virtuoze deel horen we ragfijn toucher waarin de karakteristieke Cimbel III van het bovenwerk excelleert. De opbouw van het tweede deel klinkt ook heel anders dan we gewend zijn; Mulder begint heel zangerig met een paar achtvoeten, waarna het deel steeds verder uitgebouwd wordt naar het volle werk om magistraal en wervelend te eindigen in het derde deel.
Iedereen die van dit bijzondere instrument houdt en in het bijzonder van de verrichtingen van Mulder, haastte zich naar de winkel! De opnamen zijn van een gedegen kwaliteit en laten je de instrumenten ‘live’ beleven. Bij een dergelijk mooi product past ook een mooie vormgeving. Dat had wel wat beter gekund. Het ziet er nu uit als een haastig in elkaar gezette productie. Op de rug van de cd staat Amsterdan i.p.v. in plaats van Amsterdam. Ook de gebruikte foto’s (cover en booklet) zijn van een matige tot slechte kwaliteit. Dat verdient deze cd niet. Wat overblijft, is de muziek. En daar is niets mis mee!
JAN-WILLEM VAN BRAAK | JUNI 2013
